Theemuts
- 14 jan. 2019

Als je een grote pot thee zet en die niet in één keer over een aantal kopjes leegschenkt blijft de thee die nog in de pot zit beter warm onder een theemuts dan op een theelichtje. Dit komt omdat in het geval van een theemuts de warmte van alle kanten komt, waardoor de thee goed op temperatuur blijft en de aroma’s niet kunnen ontsnappen. Bij een lichtje komt de warmte alleen van onderen, waardoor de warmte stijgt, de thee brak wordt en de aroma’s vervliegen. Best een slimme uitvinding dus, zo’n theemuts, ware het niet, dat hij veel ruimte inneemt.
Daar heeft Bredemeijer jaren geleden al iets heel handigs op bedacht: Een jasje om de theepot die als gegoten zit. Zo blijft de thee wel optimaal, want van alle kanten warm, maar neemt het geen extra ruimte in. Slim! Kijk maar: De voorouders van de Cosy
Waarschijnlijk werden er al theemutsen gebruikt in de 17e eeuw, toen theedrinken chic was en alleen voor de hogere kringen bereikbaar, want ongelofelijk duur. In de negentiende eeuw waren ze zeker in gebruik, want er bestaan enkele exemplaren uit die tijd. Ook bestaan er Chinese varianten die stammen uit de Qing periode, die duurde van de 17e tot de 20e eeuw. De Chinezen gebruikten de theemuts dus ook, maar dan vooral in de vorm van een draagmandje, om de thee buitenshuis warm te houden. Chinezen zetten kleine potjes thee, die in één keer worden uitgeschonken, dus binnenshuis hebben ze geen theemuts nodig.
Wie is er mee begonnen?
Het zou kunnen dat de Chinezen de theemutsen maakten in opdracht van de Engelsen en dachten: hé, da’s handig, dat gaan wij ook doen, maar het omgekeerde kan natuurlijk net zo goed waar zijn. Hoe het ook zij: het werkt. En ik kan het weten, want ik heb er twee: zowel een Chinese als een westerse. Allebei oud, gezellig en ongebruikt, want ze nemen teveel ruimte in. Doe mij dus maar de Cosy.
Het zou kunnen dat de Chinezen de theemutsen maakten in opdracht van de Engelsen en dachten: hé, da’s handig, dat gaan wij ook doen, maar het omgekeerde kan natuurlijk net zo goed waar zijn. Hoe het ook zij: het werkt. En ik kan het weten, want ik heb er twee: zowel een Chinese als een westerse. Allebei oud, gezellig en ongebruikt, want ze nemen teveel ruimte in. Doe mij dus maar de Cosy.